|
|
| Line 5: |
Line 5: |
| <div class="orig">{{AppCritAbbr}} | | <div class="orig">{{AppCritAbbr}} |
| {{#chapternum: 1}} | | {{#chapternum: 1}} |
| '''Aristophanes, ''Acharnians'' 626-64''' | | '''Aristophanes, ''Acharnians'' 5-8''' |
| | |
| ἁνὴρ νικᾶι τοῖσι λόγοισιν, καὶ τὸν δῆμον μεταπείθει<br />
| |
| περὶ τῶν σπονδῶν. ἀλλ’ ἀποδύντες τοῖς ἀναπαίστοις ἐπίωμεν.<br />
| |
| ἐξ οὗ γε χοροῖσιν ἐφέστηκεν τρυγικοῖς ὁ διδάσκαλος ἡμῶν,<br />
| |
| οὔπω παρέβη πρὸς τὸ θέατρον λέξων ὡς δεξιός ἐστιν·<br />
| |
| διαβαλλόμενος δ’ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἐν Ἀθηναίοις ταχυβούλοις,{{#linenum: 630}}<br />
| |
| ὡς κωμωιδεῖ τὴν πόλιν ἡμῶν καὶ τὸν δῆμον καθυβρίζει,<br />
| |
| ἀποκρίνασθαι δεῖται νυνὶ πρὸς Ἀθηναίους μεταβούλους.<br />
| |
| φησὶν δ’ εἶναι πολλῶν ἀγαθῶν ἄξιος ὑμῖν ὁ ποιητής,<br />
| |
| παύσας ὑμᾶς ξενικοῖσι λόγοις μὴ λίαν ἐξαπατᾶσθαι,<br />
| |
| μήδ’ ἥδεσθαι θωπευομένους, μηδ’ εἶναι χαυνοπολίτας.{{#linenum: 635}}<br />
| |
| πρότερον δ’ ὑμᾶς ἀπὸ τῶν πόλεων οἱ πρέσβεις ἐξαπατῶντες<br />
| |
| πρῶτον μὲν “ἰοστεφάνους” ἐκάλουν· κἀπειδὴ τοῦτό τις εἴποι,<br />
| |
| εὐθὺς διὰ τοὺς στεφάνους ἐπ’ ἄκρων τῶν πυγιδίων ἐκάθησθε.<br />
| |
| εἰ δέ τις ὑμᾶς ὑποθωπεύσας “λιπαρὰς” καλέσειεν “Ἀθήνας”,<br />
| |
| ηὕρετο πᾶν ἂν διὰ τὰς λιπαράς, ἀφύων τιμὴν περιάψας.{{#linenum: 640}}<br />
| |
| ταῦτα ποιήσας πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιος ὑμῖν γεγένηται<br />
| |
| καὶ τοὺς δήμους ἐν ταῖς πόλεσιν, δείξας ὡς δημοκρατοῦνται.<br />
| |
| τοιγάρτοι νῦν ἐκ τῶν πόλεων τὸν φόρον ὑμῖν ἀπάγοντες<br />
| |
| ἥξουσιν ἰδεῖν ἐπιθυμοῦντες τὸν ποιητὴν τὸν ἄριστον,<br />
| |
| ὅστις παρεκινδύνευσ’ εἰπεῖν ἐν Ἀθηναίοις τὰ δίκαια.{{#linenum: 645}}<br />
| |
| οὕτω δ’ αὐτοῦ περὶ τῆς τόλμης ἤδη πόρρω κλέος ἥκει,<br />
| |
| ὅτε καὶ βασιλεὺς Λακεδαιμονίων τὴν πρεσβείαν βασανίζων<br />
| |
| ἠρώτησεν πρῶτα μὲν αὐτοὺς πότεροι ταῖς ναυσὶ κρατοῦσιν,<br />
| |
| εἶτα δὲ τοῦτον τὸν ποιητὴν ποτέρους εἴποι κακὰ πολλά·<br />
| |
| τούτους γὰρ ἔφη τοὺς ἀνθρώπους πολὺ βελτίους γεγενῆσθαι{{#linenum: 650}}<br />
| |
| καὶ τῶι πολέμωι πολὺ νικήσειν τοῦτον ξύμβουλον ἔχοντας.<br />
| |
| διὰ τοῦθ’ ὑμᾶς Λακεδαιμόνιοι τὴν εἰρήνην προκαλοῦνται<br />
| |
| καὶ τὴν Αἴγιναν ἀπαιτοῦσιν· καὶ τῆς νήσου μὲν ἐκείνης<br />
| |
| οὐ φροντίζουσ’, ἀλλ’ ἵνα τοῦτον τὸν ποιητὴν ἀφέλωνται.<br />
| |
| ἀλλ’ ὑμεῖς τοι μήποτ’ ἀφῆσθ’ · ὡς κωμωιδήσει τὰ δίκαια·{{#linenum: 655}}<br />
| |
| φησὶν δ’ ὑμᾶς πολλὰ διδάξειν ἀγάθ’, ὥστ’ εὐδαίμονας εἶναι,<br />
| |
| οὐ θωπεύων οὐδ’ ὑποτείνων μισθοὺς οὐδ’ ἐξαπατύλλων,<br />
| |
| οὐδὲ πανουργῶν οὐδὲ κατάρδων, ἀλλὰ τὰ βέλτιστα διδάσκων.<br />
| |
| πρὸς ταῦτα Κλέων καὶ παλαμάσθω<br />
| |
| καὶ πᾶν ἐπ’ ἐμοὶ τεκταινέσθω.{{#linenum: 660}}<br />
| |
| τὸ γὰρ εὖ μετ’ ἐμοῦ καὶ τὸ δίκαιον<br />
| |
| ξύμμαχον ἔσται, κοὐ μή ποθ’ ἁλῶ<br />
| |
| περὶ τὴν πόλιν ὢν ὥσπερ ἐκεῖνος<br />
| |
| δειλὸς καὶ λακαταπύγων.<br />
| |
|
| |
|
| | ἐγὦιδ’ ἐφ’ ὧι γε τὸ κέαρ ηὐφράνθην ἰδών,<br /> |
| | τοῖς πέντε ταλάντοις οἷς Κλέων ἐξήμεσεν.<br /> |
| | ταῦθ’ ὠς ἐγανώθην, καὶ φιλῶ τοὺς ἱππέας<br /> |
| | διὰ τοῦτο τοὔργον· “ἄξιον γὰρ Ἑλλάδι.” |
| </div> | | </div> |
| | | |
| <div class="trans"> | | <div class="trans"> |
| {{#chapternum: 1}} | | {{#chapternum: 1}} |
